مهدی سلمانی؛ ناصر حدادی
چکیده
وزن شعر فارسی از نوع وزن‌های کمّی- هجایی است که تنها با تکیه بر این خاصیت، بیش از 400 وزن 1 مطبوع خلق کرده است. دسته‌بندی «اوزان شعر فارسی» از مقوله‌هایی است که هنوز به‌صورت کامل از قوانین دست‌وپاگیر ...
بیشتر
وزن شعر فارسی از نوع وزن‌های کمّی- هجایی است که تنها با تکیه بر این خاصیت، بیش از 400 وزن 1 مطبوع خلق کرده است. دسته‌بندی «اوزان شعر فارسی» از مقوله‌هایی است که هنوز به‌صورت کامل از قوانین دست‌وپاگیر سنتی رهایی نیافته است. عروض جدید با کسانی چون خانلری، فرزاد و الول ساتن گامهایی در این زمینه برداشت؛ اما اشتباهات زیاد در کار هرکدام از این افراد و نداشتن قواعدی روشن و علمی نتوانست عروض سنتی را یکسره به دور افکند. پس از سالها، اخیراً ابوالحسن نجفی توانسته است نتایج تحقیقات چندسالۀ خود را، که بعضاً به‌صورت مقاله هم درآمده است، در قالب روشی برای طبقه‌بندی وزن شعر فارسی تبیین کند؛ که البته بینقص هم نبوده است. این پژوهش برآن است تا با بهرهگیری از ایدۀ نجفی، ضمن رفع نواقص کار ایشان، برای سایر اوزان باقاعده (که از نظر نجفی نامطبوع شناخته شده است) نیز روشی را بیان کند.
