جبار نصیری
چکیده
منظومة خسرو و شیرین نظامی یکی از منظومه‌های برجستة ادب فارسی در قرن ششم هجری قمری است. بررسی و مقایسة تطبیقی هویت شخصیت های داستانی این منظومه با سایر منابع تاریخی و ادبی، نشان دهندة اختلاف روایت نظامی ...
بیشتر
منظومة خسرو و شیرین نظامی یکی از منظومه‌های برجستة ادب فارسی در قرن ششم هجری قمری است. بررسی و مقایسة تطبیقی هویت شخصیت های داستانی این منظومه با سایر منابع تاریخی و ادبی، نشان دهندة اختلاف روایت نظامی با روایت منقول دیگر مورخان و نویسندگان از این داستان است. برای نمونه شیرین و فرهاد در برخی از متون، برخلاف روایت نظامی، کنیز و سپهبد معرفی شده اند. محققان برای این اختلاف عللی چون اختلاف منابع روایی و همسان پنداری شیرین با آفاق (همسر نظامی) و ... ذکر کرده اند. جدای از چنین فرضیه هایی، به نظر می رسد سبب این تفاوت، فراموشی طرح و زیرساخت اولیة داستان در نگاه ناقلان منبع روایی نظامی باشد؛ زیرا با استناد به نشانه های درون متنی منظومه، شیرین و فرهاد همانند روایت مورخان و سایر شاعران، کنیز و سپهبد هستند که در اثر نظامی هویت آنها تغییر یافته است. سند ما برای این فرضیه اشاره به دو پدیدة شیر و انار در ارتباط با این دو شخصیت در منظومة خسرو و شیرین است؛ دو مادهای که بر اساس متن زراتشتنامه و گفتة موله، ایرانشناس لهستانی، در ایران باستان مواد مخصوص به دو طبقة کشاورز – دامدار و جنگاور محسوب میشدند.
